Verlies hoort bij het leven. Vroeg of laat krijgen we er allemaal mee te maken. Als je een verlies meemaakt ga je door een rouwproces. Ieders verhaal, ieders verdriet en ieders rouwproces is anders. Rouw loopt via een hobbelig pad, langs bergen en dalen en heeft geen eindpunt. Er is geen vaste route, geen vaste weg of kaart die je de weg kan wijzen. Soms kan het nodig zijn dat er even iemand met je mee wandelt. Soms heb je een ‘duwtje’ nodig, een pauze, een stiltemoment of moet je even bijgestuurd worden om de kracht te vinden om weer verder te gaan. Ook ik weet hoe het voelt om de grond even kwijt te zijn. Daarom creëer ik een plek waar je verdriet er mag zijn, zonder oordeel.
Rouw kent vele gezichten
Misschien herken jij jezelf in één van deze vormen van verlies:
- Het overlijden van een dierbare
- Leven met (psychische) ziekte
- Een relatie die eindigde
- Het verlies van werk of toekomstperspectief
- Ongewenste kinderloosheid
- Oud verdriet dat weer geraakt wordt
- Traumatisch verlies
Verdriet is als een schaduw. Mijn schaduw gaat altijd met mij mee.
Soms zie ik die en soms niet. Op veel momenten ben ik me niet bewust van mijn schaduw.
Die ligt vlak achter mij.
Maar ik kan een hoek van een straat omslaan en ineens ligt die recht voor mijn voeten.
Manu Keirse
Soms zie ik die en soms niet. Op veel momenten ben ik me niet bewust van mijn schaduw.
Die ligt vlak achter mij.
Maar ik kan een hoek van een straat omslaan en ineens ligt die recht voor mijn voeten.
Manu Keirse
Wanneer het te zwaar wordt om alleen te dragen
Je hebt het gevoel dat je vastzit.
Dat je verder wilt, maar niet weet hoe.
Misschien voelt het alsof je levenslust verdwenen is.
Je omgeving denkt dat het goed gaat want je houdt je sterk.
Toch weet je diep vanbinnen:
zo kan het niet blijven duren.
Langdurig onderdrukken van verdriet put je uit.
Het kan leiden tot stress, angst, paniekaanvallen of burn-out.
Want ook je lichaam rouwt mee.
Je hebt het gevoel dat je vastzit.
Dat je verder wilt, maar niet weet hoe.
Misschien voelt het alsof je levenslust verdwenen is.
Je omgeving denkt dat het goed gaat want je houdt je sterk.
Toch weet je diep vanbinnen:
zo kan het niet blijven duren.
Langdurig onderdrukken van verdriet put je uit.
Het kan leiden tot stress, angst, paniekaanvallen of burn-out.
Want ook je lichaam rouwt mee.
Hoe zou het voor je zijn als je...
- opnieuw wat grip krijgt op je leven?
- meer rust ervaart in je hoofd én je lichaam?
- terug vertrouwen voelt in het leven — en in jezelf?
- durft vertellen over wat er in je omgaat?
- ontdekt wat jij nodig hebt om moeilijke dagen door te komen?
- zicht krijgt op je emoties, zodat ze minder overspoelend voelen?
- terug zin en betekenis vindt, zonder je verlies te kort te doen?
Je hoeft het niet alleen te doen
In mijn praktijk bied ik een veilige plek waar verdriet ruimte krijgt, zonder oordeel.
Waar rouw niet iets is wat je “doet” of “oplost”,
maar iets waar je doorheen mag bewegen, op jouw tempo.
Ik begeleid mensen individueel,
en organiseer ook rouwcirkels waarin je steun en (h)erkenning vindt bij anderen.
Samen zoeken we wat voor jou helend is.
In mijn praktijk bied ik een veilige plek waar verdriet ruimte krijgt, zonder oordeel.
Waar rouw niet iets is wat je “doet” of “oplost”,
maar iets waar je doorheen mag bewegen, op jouw tempo.
Ik begeleid mensen individueel,
en organiseer ook rouwcirkels waarin je steun en (h)erkenning vindt bij anderen.
Samen zoeken we wat voor jou helend is.
